RIJSEL

Veel reismagazines en tijdschriften spreken over Lille als het Parijs van het noorden. Deze naam is niet erg gelukkig gekozen. Niet dat Lille in schoonheid onderdoet voor Parijs, maar in Rijsel vind je zoveel Vlaamse invloeden. De meest Vlaamse stad van Frankrijk is daarom een betere bijnaam. Lille is de ideale mix van Parijs, Antwerpen en Gent. De vroegere Graven van Vlaanderen hebben er hun sporen achtergelaten en een duidelijke stempel op de stad gedrukt. Veel van de historische gebouwen hebben door de eeuwen heen een Franse uitstraling gekregen, maar toch blijft Lille een onmiskenbare Vlaamse stad.
Lille is de hoofdstad van Frans-Vlaanderen, van de regio Nord-Pas-de-Calais. Omdat het de grootste stad binnen dit deel van Frankrijk is, heeft Lille een belangrijke regionale functie. 

De Grand Place van Lille is het centrale plein van de stad en verbindt de verschillende wijken van de stad met elkaar. Op dit plein staan enkele van de mooiste gebouwen van de stad zoals het oude beursgebouw Vieille Bourse. Midden op het plein staat het La Colonne de la Déesse. Een fontein met daarin een daarin een hoge sokkel met daarop en beeld van een Godin.
Het belfort torent boven de markt uit. Naast het belfort bevindt zich het zeer mooie operahuis.
De kathedraal van Rijsel, beter bekend als de kathedraal Notre-Dame de Treille, staat even verderop in het oude deel van de stad. Met de bouw van deze neogotische kerk werd gestart halverwege de negentiende eeuw maar werd pas in 1999 definitief afgebouwd. De kathedraal is de hoofdzetel van het aartsbisdom Rijsel. De kathedraal valt op door zijn bijzondere architectuur. Hij is namelijk gedeeltelijk in een in de neogotische en gedeeltelijk in een moderne stijl is gebouwd.

De wijk Saint-Saveur werd in het verleden vooral bewoond door arbeiders. Het was een armoedige, onhygiënische wijk vol miserie. Later werd dit een handelskwartier.
Het nieuwe stadhuis in de wijk Saint-Sauveur is het pronkstuk van de wederopbouw van de stad. Het werd echter nooit voltooid al is het huidige gebouw, met zijn belfort, al indrukwekkend genoeg.
Daarnaast herinnert de Porte de Paris aan de verovering van de stad door Louis XIV, die Rijsel definitief terug bij Frankrijk aanhechtte.

De groei van Lille in 1858 valt samen met de industriële ontwikkeling van het Second Empire. De stad annexeert in deze periode Wazemmes, Esquermes, Moulins en tenslotte Fives. Er worden 22 pleinen en veertig kilometer wegen aangelegd, terwijl de bevolking meer dan verdubbelt.
Er worden talloze gebouwen opgetrokken, waaronder de prefectuur, het Palais des Beaux-Arts, en de katholieke en openbare faculteiten. Het is ook een periode van sterke industrialisatie, hetgeen in sommige wijken van Lille een sterke invloed heeft op de stadsinrichting.
Het museum voor Schone Kunsten van Rijsel is volgens eigen zeggen na het Louvre het museum met de grootste collectie van Frankrijk. de vaste collectie van dit museum bestaat onder andere uit werken van Rubens, Breughel, Monet, Manet, Donatello, Raphael en Rodin.

Net buiten het oude centrum van Lille ligt het zakencentrum Euralille. Deze moderne wijk is mede vormgegeven door de Nederlander Remco Koolhaas. In Euralille kun je naast een groot overdekt winkelcentrum, een metrostation en een treinstation enkele prachtig vormgegeven kantoorpanden vinden.
Het winkelcentrum van Euralille is bijzonder groot en er bevinden zich meer dan 120 winkels verdeeld over vier verdiepingen. Door de prachtige vormgeving van het gebouw heb je nergens echt door dat je in een immens centrum loopt.
Euralille ligt op ongeveer tien minuten lopen van de Grand Place maar je kunt ook de metro ernaartoe nemen.
Tot ziens, Rijsel. A bientôt, Lille.