NOORWEGEN

De ferry van Color Line vertrekt vanop de Schwedenkai in Kiel en brengt ons via het Kattegat naar Gotenburg. Drie uur voor het vertrek parkeren we onze BMW in de wachtrij, de zevende (!) wachtrij, tientallen auto's voor ons. Kiel is een gezellig stadje. We slenteren door de gemütliche straatjes van de Duitse havenstad.
In Gotenburg mogen we bij de eersten van het schip. We cruisen rustig naar Oslo. Het valt ons meteen op. De Noren rijden rustig (100 km/u) op de autosnelweg. Een enkeling overtreedt de snelheidsbeperking. Wij bollen rustig mee aan het gezapige tempo naar Noorwegens hoofdstad.

In Hamar bezoeken we de ruïnes van de dom (Domkirkeruinerna). Om de restanten te beschermen werd een glazen piramide over de oude domkerk gebouwd. Het biedt een aparte blik op het verleden.
We krijgen veel respect voor schansspringers als we op de honderdtwintig meter hoge olympische schans van Lillehammer staan. Duizelingwekkend smijt de schans zich steil de diepte in. Ontzag voor zoveel durf. Ook veel bewondering koesteren we voor de dapperen die de ontelbare treden naar de top van de schans bedwingen. Wij opteren voor de gemakkelijke oplossing en laten ons door de stoeltjeslift naar de top van de schans hijsen. Het zicht op de omgeving en het provinciestadje Lillehammer is gewoonweg prachtig.
We houden halt bij de stavkirke van Ringebu, een traditioneel gebouwde houten Noorse kerk. De kerk is geblakerd waardoor de rode muren zich dieprood tegen de hemelsblauwe lucht en spierwitte wolkenformaties aftekenen. Zerken omringen de kerk waardoor de omgeving een sacrale rust uitstraalt.
We overnachten aan het Feformeer in de gelijknamige vallei, natuurlijke splitsing tussen het Rondane Nasjionalpark en Jotunheimen. Het hotel verdient nauwelijks een vermelding maar de omgeving is ronduit betoverend.
We rijden naar het Rondane Nasjionalpark, het laatste gebied in het land met kuddes wilde rendieren. Het nationale park is zeer uitgestrekt en heeft hooggelegen boomloze plateaus begroeid met heide en mos. Op de terugweg van Røros rijden we door Grimsdalen, via een spectaculaire veertig kilometer lange weg tussen Folldal en Dovre. Tegen de horizon tekenen zich de afgeronde toppen van het nationale park van Rondane af. Beekjes kabbelen rustig door de groene vallei, terwijl hier en daar een verloren boerderij de kop opsteekt.

Tegen de late namiddag bereiken we Røros, een oud mijnstadje. Het stadje ligt in het oosten van Noorwegen, niet ver van de grens met Zweden. Het is alsof we een sprookje binnen wandelen, alsof de tijd er heeft stilgestaan.
We wandelen door het authentieke stadscentrum, bezoeken de als monument beschermde Berstadens Ziir-kerk en sluiten de dag af met een ommetje langs de oude mijnen. Lang geleden werd hier koper in de grond ontdekt en dat bleek de jackpot te zijn. De mijnindustrie bracht welvaart. Boegbeeld van Røros is natuurlijk de markante kerk die vanaf bijna ieder plekje in het dorp goed te zien is. Het was een cadeau van de mijnbazen aan de bewoners van het dorp, met precies evenveel zitplaatsen als er destijds bewoners waren. Vanbuiten en vanbinnen leuk om te zien, maar het echte leuke deel van Røros zijn natuurlijk de kleine straatjes downtown. Achter ieder deurtje schuilt iets bijzonders: een winkel met warme kleding of woonaccessoires, een koffiebarretje om even lekker op te warmen met warme chocolademelk.

Elf haarspeldbochten slingeren zich naar een hoogte van achthonderdvijftig meter. Onderweg storten de watervallen Stigfossen en Tverrdalfossen zich loodrecht naar beneden. Vanop de bergpas bewonderen we de wondermooie vallei en de hoogste loodrechte rotswand van Noorwegen, de Trolldindane.
De eindbestemming van de dag is Alesund, bestempeld als één van de mooiste steden van Noorwegen. In 1904 werd vrijwel de hele stad verwoest door een grote brand. Tussen 1904 en 1907 is de stad weer opgebouwd in de destijds populaire stijl Jugendstil of Art Nouveau. De stad heeft wel een bijzondere ligging maar van de Jugendstilarchitectuur zien we niet veel, tenzij in een oude voormalige apotheek, die nu het Jugendstillmuseum herbergt. Wij zijn wat ontgoocheld over Alesund.
De volgende dag trekken we naar Aksla. De heuvel rijst 418 trappen boven de Alesund uit en biedt een spectaculair panorama.

We nemen de ferry naar de overkant van de fjord en rijden tot in Hellesylt, waar we inschepen voor een één uur durende tocht naar Geiranger. Het smalle Geirangerfjord met de bijna loodrechte wanden en sierlijke watervallen is de mooiste fjord van Noorwegen. Onderweg varen we langs kleine boerderijen onderaan de fjord en afgelegen zomerboerderijen op kleine terrassen hoog boven de fjord. We vergapen ons aan de watervallen die langs de loodrechte rotswanden naar beneden storten, waarvan de Zeven Zusters de meest spectaculaire is. Eens van boord van de ferry rijden we naar Ørneveien, dat een fantastisch uitzicht op de fjord biedt.
De volgende morgen vullen regen en mist de fjord. Een nevelkleed omsluiert de hele fjord en neemt ook het piepkleine dorpje Geiranger in. We rijden door Strynsvatn (de vallei van Stryn). Het regent zachtjes en de mist blijft als slagroom rond de bergtoppen kleven. Tegen de middag bereiken we Balestrand. De zon priemt door het wolkendek en verdringt de mist. We genieten van de deugddoende warmte van de felle zonnestralen op het terras van het Kvikneshotel, ondergebracht in een statig gebouw uit 1877.

Hanzestad Bergen groeide aan het eind van de middeleeuwen uit tot één van de belangrijkste handelssteden in het noorden van Europa. Eeuwenlang was Bergen daardoor een bloeiende stad aan de Noorse westkust. Tegenwoordig heerst Bergen nog steeds een enorme drukte in de haven. Nu niet alleen met handelsschepen, maar vooral ook met cruiseschepen en veerboten.
Er heerst een gezellige drukte in de oude haven en aan de Bryggenkade met zijn oude handelshuizen. We slenteren langs de felgekleurde pakhuizen, ploffen ons op een zonovergoten terras en genieten van de vele krampjes waarin de marktkramers hun waar aanprijzen.
Krabben, walvisvlees en zalm verlijden de toerist en wedijveren voor de prijs van het beste hapje. Niet enkel de gerookte zalm is gepeperd, ook de prijzen. 's Avonds schepen we in voor onze Hurtigrutencruise.

Aangekondigd als De mooiste zeereis ter wereld doet de Hurtigruten zijn faam alle eer aan. We genieten vijf volle dagen op zee van het prachtige landschap en de spectaculaire kust van Noorwegen. Pittoreske dorpjes, fraaie steden en machtige fjorden nemen ons mee op een fantastische reis naar het noorden van Noorwegen. De zeeroute werd eind van de 19e eeuw als expresdienst opgestart. De route bleek al snel van levensbelang voor de gemeenschappen langs de Noorse kust. Tegenwoordig varen twaalf schepen dagelijks in de noordelijke en zuidelijke richting. Wij opteerden voor de noordelijke route van Bergen naar Kirkenes.
 
Tröndheim is één van de mooiste steden van Noorwegen. De voormalige hoofdstad van Noorwegen is een charmante stad. Bryggen, de oude haven met zijn pakkethuizen, werd volledig gerenoveerd en bijzonder mooi in de woon- en recreatiewijken geïntegreerd. Het is er bijzonder gezellig vertoeven. We bezoeken er ook de statige Nidarosdom met zijn vele beelden en glasramen.

We rijden langs de Hardangervidda hoogvlakte naar het zuiden. De Turistvegen slingert door het prachtige landschap. In Odda klatert een waterval naar beneden, weg en auto's een wasbeurt gevend. Diepe ravijnen, fjorden en diepblauwe meren glijden zachtjes aan ons voorbij.
 
We wandelen van Preikestolenhytta naar de Prekestolen (de preekstoel), een klif die 605 meter boven de Lysefjord uitsteekt. Tijdens de twee uur durende wandeling overbruggen we een hoogteverschil van 335 meter. De egale rots van ruim 25 op 25 meter biedt een fantastisch zicht op de Lysefjord en een spectaculair zicht op de omliggende bergen. De Prekestolen is een populaire locatie voor fervente parapenters die van de rots springen en van enkele seconden vrije val genieten. Vandaag zijn er echter geen waaghalzen te bespeuren. Voor ons is het uitzicht al duizelingwekkend genoeg.

Stavanger is een echte havenstad. Sardienen en olie zijn van goudwaarde voor deze regio. We wandelen door de oude haven waar kelners ons willen verleiden om in het beste restaurant van de stad te dineren, het hunne uiteraard. Het beste visrestaurant van Stavanger (Straen Fiskerestaurant) ligt aan de andere kade. Het restaurant is echter volgeboekt zodat we teleurgesteld afdruipen. Tango is een goed alternatief. Op het dakterras laten we ons de gegrilde heilbot en kalfsvlees smaken.
De volgende morgen slenteren we door Gamle Stavanger, oude witte huisjes van weleer. De met kasseien bestraten steegjes leiden ons naar de haven, waar een reuzegroot cruiseschip net is aangemeerd en een kolossale lading toeristen lost. Wij maken ons snel uit de voeten.

We rijden naar Sørlandet, de zuidelijke provincie van Noorwegen. Na het meest noordelijke punt van Noorwegen (Noordkaap) bezoeken we het meest zuidelijke punt (Lindesnes Fry). De vuurtoren van Lindesnes was een baken voor de zeevaarders, nu is het vooral een toeristische attractie. We eindigen in Noorwegen zoals we er arriveerden, nu bijna drie weken geleden. De regen valt met bakken uit de lucht. We vluchten naar onze auto en rijden naar Kristiansand waar we inschepen voor de ferry naar Hirthals in Denemarken, waarvan we terug huiswaarts keren.
Tot ziens, Kristiansand. Vi ses snart, Norge.