GARD

Gelegen vlakbij de autosnelweg baadt het middeleeuwse dorpje in een zee van rust. Je kan een bezoek brengen aan de 12de eeuwse Romaanse kerk, kuieren door de smalle steegjes, een partijtje jeu de boules spelen op het pleintje, nippend aan een pastis of de prachtige bossen van maritieme pijnbomen opzoeken. De wijngaarden van Lirac en Tavel liggen op enkele kilometers afstand.
Wij verbleven 5 opeenvolgende jaren in chambre d'hôte Felisa, een oase van rust in het bevallige stadje. De voormalige wijnbouwerswoning werd in 2003 volledig gerenoveerd, zonder de sfeer van weleer te verliezen. De binnentuin is een oase van rust, waar het prettig vertoeven is aan de rand van het ruime zwembad. Aan een plons in het water hou je geen chloor-geur over. Het zwembad is wonderwel aan de omgeving aangepast. Geen schreewend blauw, wel grijze en aarden tinten van beton en lokale zandsteen.

De Pont du Gard is een typisch voorbeeld van Romeinse bouwkunst, niet ver van Nîmes en Uzès. Het bouwwerk staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Het aquaduct had een capaciteit van 35.000 kubieke meter water per dag en voorzag de badhuizen, bronnen en fonteinen van Nemausus van water tot ongeveer de 3e eeuw na Christus. Het grote aquaduct werd in de 6e eeuw na Christus verlaten. Het was toen in het La Lône gebied gedeeltelijk verwoest. Vandaag de dag kan het bouwwerk, waarvan het gedeelte dat de Gardon overbrugt nog overeind staat, nog steeds bezocht worden. Op 400 meter van de Pont du Gard bevindt zich de grote tentoonstelling la Grande Expo. Het is een ruimte die eer brengt aan de vindingrijkheid van degenen, die het aquaduct uitgedacht en aangelegd hebben. De Grande Expo is bovenal bedoeld als aanzet tot de ontdekking van het leven in Nîmes in de Romeinse tijd, van de plaats die het water in die tijd innam en van de verschillende technieken die toegepast werden om de bruggen en het aquaduct te bouwen.
De Pont du Gard trekt vele dagjestoeristen, om te zonnen en te zwemmen in het koele water van de Gardon.

Het Maison Carrée te Nîmes is één van de best bewaarde Romeinse tempels die men kan vinden op het grondgebied van het voormalige Romeinse Rijk. De Franse naam is afgeleid van het archaïsche carré longue, wat letterlijk lange rechthoek betekent, verwijzend naar de vorm van het gebouw. Het Maison Carrée is een mooi voorbeeld van een klassiek Augustijnse tempel.
Les Arènes de Nîmes (de Arena van Nîmes) is een goed bewaarde arena en amfitheater, gebouwd tussen 50 en 100 na Christus en geïnspireerd op het Colosseum in Rome. Aan de buitenkant zijn twee niveaus van zestig bogen elk te onderscheiden. Binnen bood deze arena plaats aan 24.000 toeschouwers verdeeld over 34 tribunes. De arena is ontworpen voor gladiatorengevechten, maar werd in de Middeleeuwen verbouwd tot een versterkt dorp. Tegenwoordig worden er stierengevechten, concerten en voorstellingen in de arena gegeven. Bezoekers kunnen gebruikmaken van een gratis Audio tour met een iPod in meerdere talen. Er is ook een mooie tentoonstelling over de gladiatorengevechten.
In mei 2008 vierde de Carré d'art haar 15e verjaardag. De architect Lord Norman Foster ontwierp le Carré d'art naar model van le centre Pompidou in Parijs. Er is een médiatheek en het Museum voor moderne kunst van de stad in gevestigd. Ter gelegenheid van de 15e verjaardag zal heel de permanente collectie worden tentoongesteld met eveneens de nieuwe aangeworven werken. De tijdelijke expositie is een grote collectie van het oeuvre van de historische artiest van de kuststroming Fluxus-art, Wolf Vostell. De belangrijkste tentoonstelling van deze artiest van de afgelopen 20 jaar.

Uzès, orspronkelijk Ucetia geheten, was ooit een klein Romeins dorp gelegen aan de bron van de rivier de Eure. In de eerste eeuw voor Christus werd hier een aquaduct gebouwd, om de stad Nîmes van water te kunnen voorzien. Het meest bekende stuk van dit aquaduct is Le Pont du Gard, welke over de rivier van Gardon loopt.
Uzès stond ook wel bekend als de Bisschops-stad. In de 18e eeuw was het bisdom van Uzès uitgegroeid tot het grootste bisdom in de Languedoc. In totaal regeerde zij over 193 parochies.
Uzès is een aangenaam en leuk stadje met tal van bezienswaardigheden : kathedraal Saint Théodorit, Tour Fenestrelle, Museon di Rodo, het stadhuis en het paleis van de Duc d'Uzès. Iedere zaterdag wordt op Place aux Herbes in het karakteristieke centrum van het stadje een regionale markt gehouden. De regionale markt is beroemd en er wordt een keur aan regionale producten aangeboden. Net buiten het stadje ligt het Musée du bonbon dat gewijd is aan de geschiedenis en de fabricatie van de snoepjes van het merk Haribo. Uzès is met andere woorden zeer zeker een bezoekje waard.

Aigues-Mortes (letterlijk vertaald: De stad der 'dode wateren') is een zwaar versterkte vestingstad met diverse stadspoorten en torens. De stad is in de 13e eeuw gebouwd als uitvalsbasis voor de kruistochten voor de Franse koning, die liever niet in een vreemde haven als Marseille inscheepte. In die periode lag Aigues-Mortes nog direct aan zee en was dus de eerste Franse uitweg naar de Middellandse Zee.
De grote aantrekkingskracht is, naast het aangenaam centrum van het stadje, de omwalling, gebouwd uit steen van Beaucaire en Les Baux-de-Provence. De omwalling vormt een onregelmatige vierhoek met vijf torens en tien stadspoorten : (in wijzerzin) Toren van Constance, Poort van Gardette, Zouttoren, Poort van Sint-Antonius, Lonttoren en Toren van Villeneuve, Poort van de Kordeliers, Poort van de Koningin, Kruittoren, Poort van het Arsenaal, Poort van de Marine, Poort van de Galjoenen, Molenpoort, Poort van de Kabelring, Toren van de Bourgondiërs, Poort van de Aardebaan. Op de Place Saint-Louis bevindt zich een standbeeld van Lodewijk de Heilige, één van de zeldzaam bewaarde standbeelden van een Franse koning.

Het Pausenpaleis is het grootste gotische bouwwerk van de middeleeuwen. Avignon werd de verblijfplaats van de pausen in 1309, tijdens hun ballingschap uit Rome, die tot 1376 duurde. Paus Benedictus XII en paus Clemens VI lieten het paleis tussen 1335 en 1352 bouwen op een boven de Rhône uitstekende rots. Sinds 1995 is het Pausenpaleis opgenomen op de lijst van het Werelderfgoed, samen met het hele historische centrum van de stad.
De Pont Saint-Bénezet is vooral bekend onder de naam Pont d'Avignon (brug van Avignon) van het bekende kinderliedje Sur le pont d'Avignon, on y danse, on y danse … Het is een 12e eeuwse brug in de Franse stad Avignon in het zuiden van Frankrijk, die ooit de enige vaste oeververbinding vormde tussen Lyon en de Middellandse Zee, maar in de loop der eeuwen door overstromingen vaak beschadigd raakte en vervolgens niet meer hersteld werd. Momenteel zijn er slechts nog enkele bogen over. De brug gaat over de rivier de Rhône en is bereikbaar vanuit het centrum van Avignon via het Pausenpaleis.Avignon is bekend vanwege het grootse theaterfestival dat jaarlijks in de maand juli in de stad gehouden wordt. Feitelijk bestaat het festival uit twee delen. Het officiële festival biedt een podium aan de grote theaterproducties van Frankrijk (en Europa). Hoogtepunt van dit officiële festival is de uitvoering op de binnenplaats van het pauselijk paleis. Daarnaast kent het festival van Avignon het zogenaamde "Off" gedeelte. Hierbinnen vallen de optredens van kleinschaliger theaterproducties die overal in de stad, ook op straat, vertoond worden. Elke jaar trekt het festival bezoekers die vaak de gehele maand juli in Avignon verblijven tot ze op de laatste dag vertrekken. De laatste dag van het festival wordt daarom ook wel de dood van het festival genoemd, omdat de stad dan weer uitgestorven is en alleen nog enkele posters en affiches van theatervoorstellingen in de straten zijn overgebleven.

Orange heeft een rijke geschiedenis. 100 jaar voor Christus was er al een Keltische Nederzetting op de plek waar deze bijzondere stad nu ligt. Hier werd 105 jaar voor Christus een belangrijke slag tussen twee Romeinse legers en twee Germaanse legers uitgevochten. Vervolgens werd zo rond 35 voor Christus de Colonia Julia Firma Secundanorum Arausio (Juliaanse kolonie van Arausio) oftewel de stad Arausio gesticht.
De stad telt twee Romeinse monumenten die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan. Het antieke theater (103 m breed en 36 m hoog), gebouwd rond het begin van onze jaartelling, is een van de best bewaarde voorbeelden van Romeinse bouwkunst in Frankrijk. De triomfboog is gewijd aan de veteranen van het Gallische Legioen XI (de stichters van de stad) en aan keizer Tiberius.

Arles, ook wel de poort van de Camargue genoemd, is bekend als woonplaats van Vincent van Gogh. Veel plekken waar Vincent van Gogh verbleef bestaan niet meer, zoals zijn pension aan het Place Lamartine en het Gele huis genoemd naar het schilderij het van Van Gogh (beide verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog), maar het Café bij Nacht aan het Place du Forum is er nog steeds, zij het omgevormd tot een toeristische trekpleister. Net buiten de stad ligt de bekende brug van Langlois, door Van Gogh bijzonder mooi vereeuwigd.
Daarnaast is een bezoek aan de arena, het antieke theater en de thermen van Constantin ook de moeite. Het is de erfenis van zijn Romeinse verleden. In het jaar 123 voor Christus werd een plaats, die op de locatie lag van de hedendaagse stad, ingenomen door de Romeinen. De Romeinen breidden de stad behoorlijk uit. Tijdens de 4e en 5e eeuw na Christus groeide Arles uit tot een belangrijke stad in het Romeinse Rijk. De Romeinse keizers gebruikten de stad namelijk vaak als hoofdkwartier tijdens militaire campagnes. Na de val van het Romeinse Rijk werd de stad meerdere malen geplunderd door barbaarse stammen. Pas in de 12e eeuw werd de stad weer iets belangrijker.